krzywej płaskiej
Encyklopedia PWN
mat. krzywa płaska będąca zbiorem punktów M, dla których iloczyn odległości od 2 ustalonych punktów (ognisk) F1(−c, 0) i F2(c, 0) jest stały: MF1 · MF2 = a2;
mat. powierzchnia, którą można otrzymać przez obrót krzywej płaskiej dokoła prostej (osi obrotu) leżącej w płaszczyźnie tej krzywej.
traktrysa
mat. krzywa płaska, którą można opisać we współrzędnych kartezjańskich x, y równaniami parametrycznymi: x = a ln(tg (φ/2)) + a cos φ, y = a sin φ, gdzie a — dodatnia stała, φ (0 < φ < π) — kąt, który styczna do t. w punkcie P(x, y) tworzy z dodatnim zwrotem osi odciętych OX;
[łac. tracto ‘ciągnę’],
matematyczka włoska;
dział informatyki zajmujący się tworzeniem obrazów obiektów rzeczywistych i wyimaginowanych.
